انواع ذخایر فنی بیمههای زندگی
ذخیره ریاضی بیمههای زندگی
عبارت است از تفاوت بین ارزش فعلی تعهدات بیمهگر (اعم از سرمایه و مستمری) و ارزش فعلی تعهدات بیمهگزاران که با رعایت مبانی فنی مورد استفاده در محاسبه حقبیمه و نسبت به سهم نگهداری مؤسسه بیمه محاسبه میشود.
ذخیره مشارکت بیمهگزاران در منافع بیمههای زندگی
عبارت است از درصدی از منافع حاصل از معاملات بیمههای زندگی و سرمایهگذاری ذخایر فنی آن که به موجب شرایط قراردادهای بیمههای زندگی باید بین بیمهگزاران بیمههای زندگی تقسیم شود. سهم بیمهگزاران در منافع، اعم از این که در پایان هر سال مالی یا سالهای بعد قابل تقسیم باشد، باید در این ذخیره منظور شود.
ذخایر فنی بیمههای عمر زمانی
براساس مبانی تعیین شده برای بیمههای غیرزندگی (به غیر از بیمههای باربری)
ذخیره فنی تکمیلی و خطرات طبیعی بیمههای زندگی
که بابت تضمین تعهدات مؤسسات بیمه در مقابل خسارات ناشی از حوادث فاجعهآمیز منظور میشود از جمع اقلام زیر حاصل میشود:
۳ درصد حقبیمه صادره بیمههای زندگی پس از کسر حقبیمه اتکایی واگذاری.
ذخایر فنی تکمیلی و خطرات طبیعی که از سال قبل منتقل شده است
تبصره ۱ : میزان ذخیره موضوع این ماده نباید از ۲۰ درصد میانگین حقبیمه نگهداری بیمههای زندگی سه سال گذشته مؤسسه تجاوز نماید.
تبصره ۲: در صورتی که بر اثر وقوع حوادث طبیعی و فاجعهآمیز، ضریب خسارت در بیمههای زندگی از ۸۵ درصد تجاوز نماید، مؤسسه بیمه مجاز است مازاد خسارات ایجاد شده ناشی از وقوع حوادث مذکور را از محل ذخایر فنی تکمیلی و خطرات طبیعی جبران نماید. استفاده از این ذخیره در سایر موارد منوط به پیشنهاد مؤسسه بیمه و تصویب شورایعالی بیمه خواهد بود.( منبع : آیین نامه شماره ۵۸ / مواد ۴ الی ۷)